System bezpieczeństwa osób pracujących w pojedynkę.
Lone worker ochrona pracowników samotnych.
Lone worker system bezpieczeństwa osób pracujących w pojedynkę coraz częściej pojawia się w wielu branżach szczególnie w kontekście automatyzacji, cyfryzacji i redukcji personelu. Człowiek stanowi największy koszt i często najsłabsze ogniwo. Zakłady dążą do minimalizacji kosztów zatrudnienia co przekłada się na ilość pracowników. Nowoczesne zakłady automatyzują pracę wytwórczą, a pozostają jedynie funkcje nadzorcze, które może wykonywać jedna osoba. Magazyny mogą być obsługiwane/nadzorowane przez jednego pracownika. Inspekcje bezobsługowych obiektów może przeprowadzać jedna osoba. W takich miejscach powstaje problem bezpieczeństwa pracownika pracującego w pojedynkę. Stare rozwiązania polegające na okresowym zgłaszaniu się są kłopotliwe, angażują innych pracowników, a czas wykrycia wypadku jest zbyt długi aby realna pomoc była możliwa.
Lone worker system bezpieczeństwa osób pracujących w pojedynkę typu blackline to także cyfrowe i automatyczne rozwiązanie powyższych problemów umożliwiające realne wsparcie i pomoc każdej osobie wykonującej swoją pracę w pojedynkę, każdemu "lone worker".
Lone worker - system bezpieczeństwa pracowników samotnych - przeznaczenie.
Lone worker - system bezpieczeństwa pracowników samotnych Blackline Safety działa w oparciu o osobiste urządzenia noszone przez pracowników lub ratowników, które w zależności od wybranej konfiguracji i ustawień mogą być wyposażone w czujnik bezruchu, czujnik upadku, alarm SOS, automatyczne potwierdzanie aktywności i detekcję gazów. Gdy użytkownikowi stanie się wypadek urządzenie automatycznie uruchomi alarm powiadamiając operatora (czyli wyznaczoną osobę nadzorującą) oraz przypisane osoby wysyłając powiadomienia na ich numery telefonów. System umożliwia głosową komunikację z poszkodowanym użytkownikiem dzięki czemu można potwierdzić czy alarm jest prawdziwy lub go odwołać. System bezpieczeństwa pracowników samotnych wskazuje lokalizację urządzenia zgłaszającego alarm tak aby nasz lone worker mógł zoastać szybko znaleziony.
Lone worker - system bezpieczeństwa pracowników samotnych - zasada działania.
Systemy bezpieczeństwa lone worker czyli osób pracujących samotnie mogą działać w oparciu o różne technologie i każda z nich ma swoje wady i zalety.
Łączność radiowa - to najstarszy sposób komunikacji. Polega on na budowie sieci nadajników na terenie zakładu i wyposażeniu pracowników w radiotelefony z funkcją bezpieczeństwa (np. czujnikiem bezruchu lub alarmem SOS). Zaletą jest uniezależnienie się od zewnętrznych dostawców. Natomiast wad takiego rozwiązania jest sporo. Ogromne koszty budowy sieci oraz jej utrzymania (sprzedawcy przekonują, że nie płacimy abonamentów, ale nie wspominają lub umniejszają, że bierzemy na siebie cały ciężar utrzymywania infrastruktury radiowej, serwisu urządzeń i regularnego sprawdzania zasięgu - a to dużo więcej niż jakikolwiek abonament w innych technologiach). Dla małych kilku-, kilkunasto-osobowych zastosowań koszt objecia zakładu siecią jest kompletnie nieproporcjonalny. Aby uzyskać sensowny zasięg musimy dysponować sporą mocą nadajników, a to wymaga zezwolenia UKE. Do tego im dokładniej chcemy lokalizować tym bardziej musimy zagęścić sieć i podnieść koszty. Sieć radiowa nie monitoruje czy osoba używająca radiotelefonu jest w zasięgu sieci. Jeżeli wyjdziemy poza niego nie otrzymujemy powiadomienia, a o naszym wypadku nikt się nie dowie. Radiotelefony mają ograniczone funkcje (np. brak detekcji gazów, brak automatycznego meldowania itd.) co zawęża zastosowanie systemu. Interfejs systemu jest najczęściej ograniczony do podstawowych funkcji co nie ułatwia zarządzania flotą urządzeń (np. przeglądami). Ostatni element to oczywiście praca w terenie. Sieć radiowa działa tylko tam gdzie ją zbudowaliśmy, a więc jakikolwiek nadzór prac poza jej obrębem jest niemożliwy.
Łączność Wi-Fi - wiele zakładów posiada sieci komputerowe co umożliwia ich wykorzystanie do budowy sieci monitorującej bezpieczeństwo pracowników i jak przekonują producenci dzięki temu można sporo zaoszczędzić na infrastrukturze. To częściowo prawda. Jednak system nie dość, że dodatkowo obciąża sieć internetową (i to nie małą ilością danych) to jeszcze wymaga sporej ilości nadajników i to z reguły tam gdzie tej sieci nie ma bo sieć komputerową rozkładamy raczej w biurach, a nie obiektach technologicznych, poddaszach czy magazynach gdzie nikogo nie ma. Tym samym system bezpieczeństwa pracowników samotnych lone worker oparty o to rozwiązanie ma te same problemy co komunikacja radiowa. W jednym i w drugim przypadku musimy zwiększyć ilość pracowników obsługi czego przecież chcieliśmy uniknąć.
Czytniki kart - nie jest to pełen system lone worker, ale istnieją takie rozwiązania gdzie system oparty jest o czytniki dostępu do danych pomieszczeń i karty posiadające czujnik upadku lub bezruchu. Tego typu system także wymaga infrastruktury, ale jest to infrastruktura dostępowa więc można ją wykorzystać także do celów kontroli dostępu i czasu pracy. System w dość ograniczony sposób może przekazać informację w postaci ostatniego odczytu karty przy wejściu. Oczywiście pozostaje ten sam problem miejsc rzadko uczęszczanych gdzie trzeba położyć infrastrukturę (np. poddasza, piwnice czy obiekty technologiczne). Tego typu system ma raczej ograniczone zastosowanie do konkretnych niewielkich pomieszczeń w budynku przy ograniczonych czynnościach (raczej nie w zakresie przemysłowym). Tym bardziej, ze karta dostępowa nie oferuje żadnej formy komunikacji ani potwierdzenia odbioru alarmu przez nadzorującego. Systemy tego typu to systemy abonamentowe, a więc należy uwzględnić zarówno koszty infrastruktury, urządzeń (kart), utrzymania oraz abonamentu.
Łączność GSM/BEACON/GPS (global provider) - to najbardziej zaawansowana technologia jednocześnie najprostsza w implementacji. Urządzenia do komunikacji używają sieci GSM dla dowolnego operatora (global provider). Główną wada oczywiście jest zasięg, ale on może być łatwo zwiększony przez instalację dodatkowej anteny. Jednak najważniejsze jest to, że system monitoruje czy urządzenie użytkownika jest w zasięgu i możliwe jest ustawienie ostrzeżenia (a nawet alarmu) jeżeli znajdziemy się poza zasięgiem. Łatwo też sprawdzić przed zakupem czy mamy zasięg w nawet najdalszych miejscach ponieważ urządzenie pokazuje czy ma zasięg, jakiej sieci i jak silny sygnał. Z jednej strony jesteśmy zależni od działania sieci operatora, ale z drugiej strony żaden zakład/użytkownik systemu nie jest w stanie zapewnić lepszej obsługi i niezawodności komunikacji niż operator sieci GSM posiadający najlepiej rozwinięte zaplecze technologiczne. Bezpieczeństwo danych jest także dużo wyższe i dzisiaj nikt raczej nie próbuje budować własnej sieci telefonicznej z powodu słabych zabezpieczeń sieci GSM. Do lokalizacji na zewnątrz służy system GPS, który działa praktycznie w każdym zakątku, natomiast wewnątrz budynków system korzysta z bezprzewodowych reflektorów (BEACON), które wystarczy umieścić na ścianie monitorowanych pomieszczeń (przy czym nie trzeba żadnych kabli ani infrastruktury, a wymienna bateria reflektora starcza na 5 lat). Co ważne system sprawdza się zarówno dla 1 pracownika jak i tysięcy osób rozsianych po różnych lokalizacjach. Koszty są proporcjonalne do ilości urządzeń (czyli możemy zacząć już od ok. 3000zł netto) i wybranych funkcji jakie chcmey mieć (możemy mieć pełną funkcjonalnosć nawet tylko dla 1 urządzenia). Dostęp do systemu otrzymujemy z poziomu przeglądarki internetowej (nie musimy nic instalować) i nie ponosimy kosztów oprogramowania. System bezpieczeństwa pracowników samotnych lone worker oparty o to rozwiązanie ma obecnie największe możliwości przy minimalnych nakładach. Możemy tu zastosować najszerszy wahlarz urządzeń bezpieczeństwa włącznie z osobistymi detektorami gazów i strefową detekcją gazów, a do tego mamy pełną kontrolę nad flotą on-line.
Lone worker - system bezpieczeństwa pracowników samotnych - funkcjonalność.
Osoby nazywane lone worker czyli pracujące w pojedynkę, a także te pracujące w grupach, ale bez stałego nadzoru, są narażone na różne rodzaje zagrożeń. Wiele osób uważa, że do zabezpieczenia takiej osoby wystarczy czujnik bezruchu "no bo jak padnie to sie nie rusza i wtedy nalezy pomóc". Niestety to nie takie proste, a jak poszkodowana osoba się nie rusza to często jest za późno. Najczęstsze przypadki to zasłabnięcia spowodowane przewlekłymi chorobami, zawałem serca lub udarem mózgu. W takich przypadkach osoba często nadal się rusza i próbuje wezwać pomocy, ale zwyczajnie nie może. Nie trzeba też wspominać, że czas przy udarze lub zawale jest ekstremalnie ważny i liczą się sekundy. Kolejną przyczyną są upadki i to niekoniecznie z dużej wysokości. Wystarczy uderzenie w głowę i już możemy stracić przytomność lub niemóc wezwać pomocy. W powyższych przypadkach znacznie lepszy od czujnika bezruchu jest czujnik upadku, który poprzez wbudowany akcelerometr i żyroskop określa czy nastąpił upadek. W systemie lone worker Blackline Safety najpier uruchamiane jest pomarańczowe ostrzeżenie i jeżeli użytkownik nie potwierdzi krótkim wciśnięciem przycisku, że nic się nie stało to urządzenie przejdzie do alarmu informując operatora. Takie rozwiązanie eliminuje ewentualne fałszywe alarmy, a system umożliwia regulację czułości czujnika.
Najczęściej przed zasłabnięciem czujemy, że coś jest nie tak. Wystarczy wtedy uruchomić alarm SOS. A może zauważyliśmy pożar lub wypadek kogoś innego. Wystarczy uruchomieć alarm SOS. Ale na tym nie koniec. Dla operatora istotny jest bowiem rodzaj alarmu. W większości przypadków operator systemu lone worker będzie próbował najpierw skontaktować się z użytkownikiem, ale w przypadku otrzymania alarmu SOS wiadomo, że potrzebna jest pomoc. Tym samym procedura dla róznych rodzajów alarmów jest różna i system musi to odpowiednio wskazywać operatorowi.
Dawniej stosowana metoda okresowego zgłaszania się pracownika (np. co godzinę) w systemie lone worker marki Blackline Safety jet zautomatyzowana. To system pamięta i przypomina użytkownikowi ostrzeżeniem, że ma się zgłosić. Jeżeli użytkownik nie potwierdzi aktywności przyciskiem to system powiadomi operatora. Dzięki temu nie jest już potrzebna osoba "pilnująca" pracowników, a każde zgłoszenie jest pilnowane co do minuty.
Detekcja gazów to ważny aspekt wielu branż i w każdym zakładzie są miejsca, które mogą być zagrożone brakiem tlenu, gazami toksycznymi lub wybuchowymi. Oczywiście możnaby zastosować osobne detektory tylko one nie prześlą alarmu do systemu i nikogo nie powiadomią, że użytkownik uległ zatruciu. Także noszenie kolejnego elementu jest zwyczajnie niepraktyczne jeżeli wszystko może być w jednym systemie.
Na koniec warto zwrócić uwagę, że system bezpieczeństwa osób pracujących w pojedynkę Blackline Safety umożliwia zdalną kontrolę floty urządzeń, nadzór oraz dane i analizy dla służb zakładu umożliwiające np. określenie i eliminację miejsc niebezpiecznych.
Lone worker - system bezpieczeństwa pracowników samotnych - wykrywanie gazów.
Detekcja gazów w systemie lone worker dla osób pracujących w pojedynkę to istotny element w wielu obiektach. Klasyczne rozwiązanie gdzie pracownik nosił dodatkowo detektor jest nieefektywne i kłopotliwe. Alarm z takiego detektora jest sygnalizowany tylko lokalnie i w większości poprostu nikt go nie usłyszy. Wystarczy wejść na jakieś poddasze, do magazynu czy gdziekolwiek, żeby okazało się, że moze nas spotkać awaria instalacji i w danym pomieszczeniu jest jakiś niebezpieczny gaz. Dobrym przykładem są zakłady z chłodniami amoniakalnymi lub CO2 gdzie instalacje biegną po wielu rzadko odwiedzanych pomieszczeniach, do których zaglądają technicy-chłodnicy (najczęściej sami). Negatywne działanie gazu może być dość szybkie, a osoba może nie być w stanie samodzielnie wezwać pomocy.
W systemie Blackline Safety można osobiste urządzenie wyposażyć w detekcję od 1 do nawet 5 gazów jednocześnie. Do wyboru są NH3 (amoniak), CO (tlenek węgla), CO-H (tlenek węgla odporny na wodór), CO2 (ditlenek węgla), Cl2 (chlor), ClO2 (ditlenek chloru), CO (tlenek węgla) + H2S (siarkowodór) - 2 gazowy), HCN (cyjanowodór), H2S (siarkowodór), NO2 (dwutlenek azotu), LEL IR (gazy wybuchowe - sensor podczerwony), LEL MPS (gazy wybuchowe - sensor MPS), O2 (tlen)O3 (ozon), SO2 (ditlenek siarki) czy PID (lotne związki organiczne).
